Tijdens de schrijfweek in Hof van Axen, georganiseerd door Inge de Bie, waar ik elk jaar met veel plezier me weer eens op mijn manuscript stort, kreeg ik een kort stukje te horen van het kinderboek waar Inge Hulsker aan werkt. Er komen heel bijzondere wezentjes in voor met lange manen en armen die zo lang zijn dat die helemaal om hun lijf kunnen wikkelen. Dus uiteraard, kon ik de verleiding niet weerstaan, ik moest er eentje tekenen.
Het is altijd leuk om te kijken hoe dicht ik in de buurt kan komen van iemand anders visie op basis van een paar zinnetjes in een verhaal. In dit geval was de omschrijving helder en inspirerend. Het wezentje moest blauw zijn, en vierkant met afgeronde hoeken van vorm. Daarnaast moest het lange manen hebben en armen die nog lang genoeg waren om te gebruiken, ook al waren ze helemaal om het lijf gewikkeld. Dit bleek later overigens nog niet eens het vreemdste aan deze wezentjes, maar dat zal ik niet verklappen.
Hoe dicht kwam ik in de buurt? Niet verkeerd. Inge had de Tasman feller blauw bedacht en ze had in haar hoofd dat het wezentje eigenlijk de vorm had van één dobbelsteen, en dus niet een vierkant hoofd op een vierkant lijf, meer een soort vierkante minion met lange haren en langere armen. Dit is waarom ik bij een illustratie opdracht de opdrachtgever bestook met talloze vragen. Gedachtelezen kan ik immers niet.
Maar ik ben al helemaal verliefd op deze wezentjes en ik hoop snel meer over ze te lezen.
VInd de Tasman in mijn galerij van persoonlijk werk. Hij zal je vriendelijk toezwaaien.
Voor meer informatie over de bovengenoemde schrijvers en locaties, volg je een van onderstaande links:
www.ingehulsker.nl
www.ingedebie.nl
www.hofvanaxen.nl
www.lekkerschrijven.com
